ریشه واژه محاربه حرب است ، متضاد کلمه صلح ،مطابق ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی سال 92، محاربه «عبارت است از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها است، به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد...»
فراموش نکنید برای تحقق این جرم ، مرتکب می بایست عمدا اقدام به کشیدن سلاح کرده باشد و از این سلاح کشیدن قصد تعرض به جان یا مال یا ناموس مردم را داشته باشد.
سوال از وکیل : آیا اگر زنی اقدام به کشیدن سلاح نماید در حالیکه موقعیت بدنی و جسمانی وی عرفا موجب ترس نمی گردد، آیا عمل‌وی‌تحت عنوان محاربه قابل تعقیب است؟
پاسخ وکیل : آنچه از متن ماده قابل برداشت است مقید بودن جرم محاربه به سلب امنیت است ، بنابراین هر نوع ناتوانی اعم از جسمانی ، روحی ، مهارتی موجب عدم تحقق این جرم می شود.
سوال از وکیل : آیا حتما استفاده از سلاحی همچون شمشیر ، نیزه و قمه و خنجر موجب تحقق این جرم می شود و یا در صورت استفاده مرتکب‌ از وسایلی همچون چوب و سنگ نیز تحقق جرم متصور است؟
پاسخ وکیل : منظور از سلاح آن چیزی است که عرفا برای جنگ و نزاع استفاده میشود هرچند اگر ابزار خاصی مثل ساتور قصابی عرفا برای جنگ و نزاع استفاده نمیشود اما در موقعیت و زمان خاص معنی سلاح متغیر است ، لذا این امر مهم بستگی به شرایط و زمان وقوع جرم نیز دارد .
فراموش نکنید رسیدگی به جرم محاربه در صلاحیت دادسرا و دادگاه عمومی انقلاب می باشد .
مجازات محارب چیست؟
به‌موجب ماده‌ی ۲۸۲ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، مجازات محاربه عبارت است از: اعدام، صلب، قطع دست راست و پای چپ و نفی بلد.
پیشنهاد میگردد،در پرونده های مهم نظیر جرم محاربه از خدمات وکلای باتجربه و توانمند دادگستری استفاده بفرمایید.