اما حق همسایه، پس بر تو واجب است که حافظ منافـع او در غیابش و حافظ کرامت او در حضورش باشی؛ و در هردو حال (حضور و غیاب )یار و مددکار او باشی برای یافتن عیبهای او تجسس نکن و اگر ناخود آگاه و بـدون قصد متوجه عیبی در او شدی؛ چون دژ محکم و پرده زخیمی باش و عیب او را بپوشان طوری کـه هیچ کس به هیچ عنوان متوجه آن عیب از ناحیه تو نشود و در گرفتاری تنهایش نگذار و اگر خداوند به او نعمتی عطا کرد حسد نورز؛ لغزشهایش را ببخش و از خطاهایش درگذر؛ اگر گاهی از روی نادانی حرکت نادرستی نسبت بـه تو انجام داد با حلم وبردباری برخورد کن و همیشه با او در صلح و صفا باش . مگذار دیگران او را بد گویند و بدیها و عیبهای او را اینجا و آنجا نقل نمایند ؛ از خیانت به او ممانعت کن و اگر کسی حرف بدی یا سخن زشتی  را به او نسبت داد باور نکن و با همسایه ات معاشرت نیکو و انسانی داشته باش.